Lieve allemaal,
Dit is mijn tweede blogje in deze bijzondere toestand. We gaan nu de vierde week van thuiswerk en thuisschool in. Ik merk dat het bij ons thuis voorzichtig ietwat begint te wennen. We hebben een soort van structuur, al blijft de opstart iedere dag een beetje lastig maar als we eenmaal bezig zijn dan loopt het wel lekker. Wel zie ik dat onze Jytte, hoe graag ze ook thuis en bij ons is, school begint te missen. Ze mist een juf die duidelijk zegt wat je moet doen in plaats van mama die wel eens wat vaag is (omdat ze het zelf ook niet helemaal weet) en waarbij je het ook nog wel eens voor elkaar kan krijgen om iets niet te doen……….. Ze mist haar klasgenoten, waar ze ook wel eens last van heeft maar die meestal gewoon gezellig zijn en voor plezier, afleiding en ander leuks zorgen. Maar ook de duidelijke verdeling school en thuis mist Jytte. Nu hebben wij de mogelijkheid om een soort van klaslokaal te creëren in mijn atelier (de wereldkaart, de breukenposter, de tafels en andere opdrachten hangen aan de muur) dus als Jytte klaar is met haar schoolwerk is op zich school ook uit zicht, maar toch de lijn tussen school en thuis is heel dun.
Dit laatste, dan dat de lijn tussen werk en thuis dun is, merk ik ook aan Marcel de eerste weken kon hij zijn werk lastig los laten hij was gedurende de hele dag bezig met telefoontjes en mail, maar dat is nu klaar. Hij heeft zijn structuur gevonden en vindt het op zich best wel lekker dat hij geen reistijd heeft. Zo heeft hij mooi de tijd om te klussen aan ons huis. Marcel is bezig om de houten planken van ons deck (terras op hoogte, ons huis staat op een heuvel dus ons terras is hoger dan de rest van de tuin……….) allemaal te vervangen door prachtige antraciet grijze kunststof planken. Hier heeft hij nu elke dag wel even tijd voor. En het is al bijna klaar, heerlijk om nu te kunnen genieten van tuin,thuis, elkaar & de lente……
En dan ik, wat vind ik er eigenlijk van…… Meestal vind ik het allemaal wel prima en ik ben heeeeel trots op hoe wij het als gezin allemaal doen. We hebben het gewoon gezellig en voor mijn gevoel is het huis nog nooit zo op orde geweest. De was is bij, het strijkwerk bijna, de tuin wordt prachtig en er zijn bijna geen rommelige kasten meer. Dus in dat opzicht mag het zo nog wel even blijven maar toch voelt het allemaal heel raar en niet normaal…….
Niks gaat meer vanzelf en overal moet je over nadenken. Bijvoorbeeld, afgelopen vrijdag hebben we boodschappen opgehaald bij een PickUpPoint van de Albert Heijn (dit doen we anders nooit maar boodschappen doen in deze tijd vinden we echt een verschrikking dus doen we het zo) in Leeuwarden. Voor mijn moeder had ik een paaspretpakket gemaakt dus ik dacht die brengen we even langs. We hadden afgesproken op de parkeerplaats bij haar appartementgebouw. Het was heerlijk om haar even te zien, ze zag er goed uit, lekker bruin van de uurtjes haken en lezen op haar balkon…, maar zo onnatuurlijk om op afstand te blijven staan, haar niet een dikke knuffel te geven maar gewoon wat onwennig om elkaar heen lopen. Ik hoop dat dit binnenkort toch een beetje anders kan……..
En dan komend weekend Pasen, ik moet nog even verzinnen hoe we dit een beetje leuk gaan maken. Vorige jaren gingen we altijd bij vrienden met een prachtige tuin eieren zoeken en brunchen maar dat moet dit jaar een beetje anders. Ik heb stiekeme plannetjes om met al mijn klanten, lezers en volgers digitaal te gaan eieren zoeken maar dat plannetje loopt nog tegen wat technische probleempjes aan. Ik hoop dat we die problemen kunnen oplossen, als dat gelukt is kom ik hier snel op terug.
Voor nu iedereen maar weer een gezellige en gezonde week toegewenst, liefs van Alida
